Jak okładka wpływa na zakup i chęć przeczytania książki

Od jakiegoś czasu zastanawiam się tym. A to dlatego, że coraz więcej ksiażęk pojawiających się ostatnio w księgarniach, ma takie okładki. Okładki, które przyciągają niczym magnes. Wchodzę do księgarni, rozglądam się po okazach i poluję... Najpierw wzrokiem poluję. Jak już coś upoluję wzrokiem to podchodzę polować dotykiem... I upolowałam dzisiaj dwie sztuki:

- "Pensjonat Sosnówka" Maria Ulatowska - II część "Sosnowego dziedzictwa"
- "Woda dla słoni" Sara Gruen
- "Prosto z lasu" Leszek Sulima Ciundziewicki - wiersze dla dzieci

Wierszyki były w cenie 8zł więc nie mogłam ich nie kupić. Już przeczytałam bo to miła lektura. Bardzo ładne obrazki, ładne wydanie w sztywnej okładce. Kolorowa i interesująca dla dziecka. Wierszyki szybko wpadają w ucho i zapadają w pamięci. Od razu nauczyłam się na pamięć o dzięciole, który do dentysty przyszedł. I pół dnia pod nosem mruczałam wierszyk: "Przyszedł dzięcioł do dentysty - powód był dość oczywisty. Mam ból zęba z lewej strony, był od dawna nieleczony...".

Jeśli chodzi o "Pensjonat Sosnówka" to po lekturze pierwszej części nie mogłam się doczekać drugiej. Więc mam i za chwil kilka zanurzę się w lekturze. Nie czuję, jak rymuję. To chyba po tych wierszykach...
A kupiłam książki oczywiście w Matrasie bo jest oferta "Majówka z książką" i książki kosztowały 25% mniej. Więc jak mogłam wyjść bez książek? Planuję oczywiście odwiedzić jeszcze tę księgarnie w maju conajmniej raz. Wam też polecam bo każdy znajdzie coś dla siebie.

Mam też coś dla Was do poczytania. I to od ręki. Wystarczy zajrzeć tutaj. Blog Klary Mrozek. Dziewczyna ma lekkie pióro i bogatą wyobraźnię. A czytając co napisała, buzia sama się otwiera z radości i ze zdumienia, że można takie rzeczy wymyślić.

Jestem po lekturze "Moje rzymskie wakacje" Kristin Harmel. Polecam książkę, ponieważ:
1. czyta się ją szybko - jak się zorientowałam to byłam na 200 stronie
2. mimo, że główna bohaterka Cat wciąż nie ma faceta, to książka kończy się happy endem - jak dla mnie
3. czytając zachciało mi się znowu pojechać do Włoch
4. bardzo fajne opisy miejsc w Rzymie, zapach cappuccino, słońce, marzenia, odkrywanie tajemnic, odkrywanie siebie...

Gdy czytałam to miałam wrażenie, że tam w Rzymie jestem razem z Cat. Że chodzę a czasem biegam z nią po Rzymie, po uliczkach, piję cappuccino w małych knajpkach, robię zdjęcia. Cat to taka trochę życiowa sierotka ale dojrzewa i odnajduje prawdziwą siebie.
Polecam.

Obiecałam, że napiszę słów parę o "Roku w poziomce". I dosłownie będzie parę słów. No więc miałam wrażenie, że tę książkę już kiedyś czytałam. Takie déjà vu. I nie, żebym tak miała czytając piersze kilka stron. ja tak miałam przez ¾ książki... Ogólnie książka mi się podobała. To piersza książka Katarzyny Michalak, z którą miałam przyjemność obcować. Choć przez déjà vu to nie dam sobie ręki uciąć... Książka optymistyczna. Początek czytałam będąc na spacerze z córką. Siedziałam na ławce a słoneczko ślicznie świeciło. Czytało sie cudownie w takich okolicznościach. Lektura, którą szybko sie czyta. I choć kilka wątków dało się przewidzieć (jeśli nie wszystkie) to książkę zaliczam do udanych. Teraz czekają na mnie "Poczekajka", "Zmyślona" i "Zachcianek".